Samimi olarak bu soruyu cevaplayalım Eskişehirspor gerçekten bitti mi?

Adalarda yürü, birinci değil, ikinci köprü karşına çıkıverir “Tapmadık asla paraya pula”... Biraz ileriye git, gir bir berbere. Duvarında sararmış bir fotoğraf vardır, üstünde şampiyon Eskişehir yazılıdır. Olmadı biraz doğuya ilerle, Mardin’de fakir bir devlet okuluna git mesela. Sıralarda boncuk boncuk gözler bakar, sırtlarında Es Es forması.
Van’da hava soğuktur bir bere uzatır bir yakının, Es Es logosu vardır kenarında. İstanbul’a git örneğin in Galata’nın altına balığını söyle, rakın gelsin bağır “Es Es” diye “Ki Ki Ki” diye karşılık gelmez ise ne olayım. Her yol Es Es’e çıkar bir yerde, bir bizim “ileri gelenler” o yolu bulamadı. Bu yazıyı yırt koy cebine. Sorarlarsa bir gün “neden Es Es” diye yazıyı okut. Eksiği vardır fazlası yoktur. İskoçya’sı eksiktir mesele bu yazının William Wales’ı bilmesen bile “Saint Johson ne taraftadır” diye sor. Dizili verir hemen yanı başına açık sarı tenli kadın ve erkekler. Kraliçe bile o yola sokulmuştur vakti zamanında bir demet gül ile… Her yolun çıktığı, her şeyde olan bir takımdan söz ediyorken, elbette başı dik göğsü pek olmalı insanın. Ama olmuyor. Eskişehirspor denildiği zaman başını eğiyor ortadan sıvışıyor bizim “ileri” gelenler. Ya Eskişehirspor nedir bilmiyor, ya da o yollar çok çakıllı geliyor bizimkilere. Oysaki ne çok sözleri vardır ileri gelenlerin geri kalmış Eskişehirspor için. Bir düze çıksa Kırmızı Şimşekler ne hitabet ustaları çıkacak “ileri gelenlerin” arasından. Eskişehirsporluya, Eskişehirsporluluk taslamaksa maharet, hünerlimiz boldur.  Ama mevzu daha can yakıcı. Zamanında ısıtan Es Es ateşi, şimdi yakmaya kurulu. Dokunmak yürek ister. Bugün dokunmayacaklara hatırlatayım. Yarın dokunacaksınız. Çünkü hangi yolda olursanız olun, bir gün Eskişehirspor’a uğrayacaksınız. Hatıranızda var, hayallerinizde var geleceğinizde olmamasını nasıl göze alacaksınız. İyisi mi şimdi el atın o taşın altına, kaldırın Es Es’i çok geç olmadan. Az demeyin çok demeyin “bu karanlıkta ateş böceğinin ateşi bile muteberdir” diye yazmışım 8 Şubat 2017 tarihinde. Ateş daha büyüdü. Yangın artık teni yakıyor. Eskişehirspor ne olacak sorusu bir kabus gibi karşıda durmakta. Herkes hasar raporunu bekliyor. Bekleyelim. Ancak dün maçın bitmesi ardından aklıma mıh gibi çakılmış bir soru beynimi parçalıyor; “Gerçekten Es Es bitti mi?” En can yakıcı soru budur bence. Suçlu ararsan ucu sana dokunur, saçmalayan ararsan ucu sana dokunur, beceriksiz arasan ucu sana dokunur. Bence hep birlikte oturup önce şu soru ile samimi bir şekilde yüzleşelim “Es Es gerçekten bitti mi?” evet demeyi içimiz kaldırıyorsa, vicdanımızı titretmiyorsa dert edecek bir şey kalmamış demektir. Ama ben bu kadar küçüleceğimizi aklımın ucundan bile geçirmiyorum.