Bir hikayenin başarısı
Soner Uçak yazdı...
Mehmet Şimşek ve ekibi bir hikaye yazıyordu.
Mesela, çöle düşmüş insana su veremezsin, ama suyun varlığına inandırırsın ya öyle.
Bir şeyler olabileceğine duyulan inancı diri tutan bir hikayeden söz ediyoruz.
Bu zamanlarda yabana atılmaz…
Yıkılsak bile diz çökmeyeceğimizin haklı gururunu okuyorduk o hikayede.
Neden sonra bir billboard davası çıktı.
Yeşilçam filmi gibi içimizi okşayan her ne varsa, pembe diziye döndü.
Kimin eli kimin cebinde
Eskişehirspor bu işin neresinde?
Nereden çıktı kim çıkardı?
Adli bir vaka mıydı?
Odunpazarı Belediye Başkanı Kazım Kurt mu haksızlık yapmıştı?
Yoksa Kazım Kurt’a mı haksızlık yapıldı.
Her şeyden ve herkesten bağımsız söylüyorum güzelim hikaye berbat edildi.
Yazılanlar, çizilenler hikayenin önüne geçti.
Güzelim hikaye uzun mafya dizilerine döndü ya da dönmek üzere.
Entrikaları bol, içeriği zayıf…
Sonucundan bağımsız izlemesi tatsız bir dizi.
Her söylenen ve yazılan, o güzel hikayeyi biraz daha seyri zor bir hala çeviriyor.
Hiç yakışmayan olaylar, hiç yakışmayan kişiler, hikayeyi ucuzlatıyor.
Yazanları da yani Mehmet Şimşek ve arkadaşlarını da vasatlaştırıyor.
“Beni savunun” diyene koşmak yoktu o hikayede örneğin.
“Bunu yapmadığınız vakit şunu yapmam” diyene koşa koşa gitmek de yoktu...
Sorunlar, sorumlular her kimse, bu hikayeye bulaştırmamanın bir yolu bulunmalıydı.
Panik, endişe ve telaşa yenik düşüldü.
Canım hikayenin canı okundu.
Başarı hikayesi beklemediğimiz ve beklemeyeceğimiz bir yönetim, bir hikayenin başarısına da son noktayı koydu.
Yazdıklarım Mehmet Şimşek ve ekibinin uğraştıkları zorluklar göz önüne alındığında hikaye gelebilir.
Bence de öyle
Bu nedenle yazdıklarımın üstünde çok durulmamalı.
Fakat artık biliyoruz karşıdaki tepenin ardından suyun olmadığını.