ALKIŞLARLA ÖLÜYORUM
SONER UÇAK YAZDI...
Uzun süredir sağlık çalışanlarının sorunları anlatılıyor.
Hükümete yakın sendikasından, en muhalif sendika ve sivil toplum kuruluşlarına kadar sağlık çalışanlarının sorunları dillendiriliyor.
Dil de tüy bitiyor, sorunlar berdevam.
Anlamak istemeyene anlatamamanın her türlü sıkıntısını adım adım izliyoruz.
Ki, yakın zamanda balkonlardan alkışladıklarımızdan söz ettiğimizi düşünürsek işler daha da garip bir hal alıyor.
Hem seviyoruz, hem dövüyoruz.
Sevmek konusunda şaka yapmış olabilirim, ancak dövme konusunda iktidarın sorunlarını çözme kısırlığı bir yana, bu süreçte dahi ciddi ciddi saldırılara uğradıklarını gördük.
Eskişehir SES şubesi de filyasyon ekiplerinin saldırıya uğradıklarını açıklamadılar mı zaten.
Mesleki haklarından, izinlerinden, maaşlarından, çalışma koşullarından şikayetleri yokmuş gibi davranılan, ancak her fırsatta azim ve gayretleri takdir edilen bir çalışanlar topluluğundan söz ediyoruz.
“Düne nazaran bugün biraz daha iyisiniz” demek için çalışan insanlara biraz daha iyi şartlar sunmanın vakti geldi de geçiyor kanısındayım.
Korona denilince sürekli tekrarlan bir retorik olan savaş halinden söz ediyorsak sağlık çalışanlarının en ön cephede mücadele ettiklerinin altını kalın harflerle çizmek gerekiyor.
Sağlık çalışanlarının gönüllerini titretecek sözler söylemek, güzel,
gelecek yılı sağlık çalışanları yılı ilan etmek, iyi
Balkonlardan alkış tutmak, mükemmel
Bu yapılanları, edilenleri zinhar küçümsemiyorum.
Ancak yapılanların ve edilenlerin, yapılması gerekenlerin çok gerisinde kaldığını görmemek de ciddi bir miyopluk gerektirir.