AK Partili'nin feryadı

AK Partililerde bu ülkenin vatandaşı olması nedeniyle ekonomik gidişattan payını alması oldukça doğal.

Yani ki; AK Partili olmak kimseye bir kalkan sunmuyor.  Teşkilatçılardan söz ediyorum, yükü yüklenip ihracatçı olanlardan değil elbette…

Sonuç itibarı ile onlarda belli başlı zaman dilimlerinde markete giriyor, eşi dostu ile bir yerlerde bir şeyler içiyor ya da arabalarına benzin koyuyor…

Zorluklardan her vatandaşa düşen hisseden pay alıyorlar. Kah eksik kah fazla…

Ancak onlar için çok daha can sıkıcı şeyler var.

İnsan için en zoru herhalde inanmadığı bir şeyi savunmak ya da savunmak zorunda kalmak.

Uzunca bir süredir “memlekette bir şeyler kötü gidiyor” denildiğinde

AK Partililer; kah Amerika’yı, kah Almanya’yı örnek vererek “bak onlarda kötüden” öte bir savunma sergilemiyordu.

Onlar da kötü, o zaman bizim kötü olmamız da bir sıkıntı yok…

Fakat, son zamanlarda AK Partililerin olduğu masalar kulak kabartın

İnanmadıkları pek çok şeyi savunmaktan bitap vaziyette olduklarını göreceksiniz.

Kimisi hayat pahalılığından dem vuruyor, kimisi ise teşkilat çalışması yaparken insanlara cevap vermekte zorlandıkları için alana bile çıkamadıklarından.

Sonra tekrar kendilerine gelip, tüm umutları ile kendi aralarında reis diye hitap ettikleri Recep Tayyip Erdoğan’a sarılıyorlar “bir bildiği var elbet”

Gerçek hayatın önlerine koyduğu dar alandan, reisleri tarafından ortaya konacak bir sihir ile kurtulmayı umuyor bazıları.

Hayat pahalılığının ortadan kalkacağı, insanlara yeniden inandıkları bir şeyleri anlatmanın mutluluğuna ulaşacağı günleri bekliyorlar.

Mümkün mü? Zor görünüyor.

Bazıları ise tamamen umudu kesmiş.

İyi dinleyince duyuyor insan; yüksek sesli feryat figanın arasına karışmış, AK Partililerin mahcup itirazlarını.

Görüyor sonra, bir yerlere duyurmadan rahatlama seanslarını.

Zaten AK Parti de bu umudu kesmişliğin uzunca bir süredir farkında.

 Artık, bırakın seçmenini, kendi teşkilat mensuplarını bile konsolide etmekten vazgeçmiş gücü konsolide etmeye yönelmiş.