Ünlü’nün sözlerinin sadece benim için değil, şehirdeki pek çok kesim için rahatlatıcı bir motivasyon olmasını bekliyordum. Ancak, şehirde beklediğim rahatlama yok. Neden mi yok? Çünkü mevzu konusu Eskişehirspor olunca, insanlar sözcüklere pek fazla önem vermiyor. Ligin başlamasına kısa bir zaman kaldığı düşünüldüğünde, rakip takımların hazırlıklarını tamamladığı göz önüne alındığında, sözlerin kıymetsizleşmesi gayet doğal. Çünkü insanlar artık icraat bekliyor. Ancak sözü söyleyenin Türkiye tarihinin en güçlü iktidarı olan AK Parti’nin il başkanı olduğu düşünüldüğünde, Dündar Ünlü’nün sözünün eri yapısı göz önüne alındığında, ben şehir olarak biraz da olsa rahatlamamız gerektiğini düşünüyorum.
Yani içiniz rahat olsun. Sözü sarf eden sen, ben, bizim oğlan değil. Biraz daha sabır.
Hamama giren terler
Kazım Kurt’un şu sıralar en çok başını ağrıtan konu zannediyorum Hamamyolu projesi. Kazım Kurt üzerine yapılan eleştirilerin başrol konusu Hamamyolu projesi adeta. Ağacı bir dert, köprüsü ayrı dert. Kazım Kurt kendisine bu eleştirileri yöneltenlere “projenin bitmesini bekleyin” diyor ama bana kalırsa Kurt bu süreçte daha çok terleyecek.
Eskişehirspor’un halleri
‘e hali’ aşkı sevdayı anlatırken duyarız “Eskişehirspor’(a) aşığım”
‘i hali’ kenetlenme vaziyetinde “Eskişehirspor’(u) koruyalım”
‘de hali’ merak konusu varken “Eskişehirspor’(da) neler oluyor”
‘den hali’ umutsuzluk anlarında “Eskişehirspor’dan bir cacık olmaz”
‘yalın hali’ en kötüsü bu zannediyorum. Bu hal ile ilgili şehir cümle üretmekte zorlanıyor. O kadar yalın, o kadar yalnız kalıyor ki Eskişehirspor cümle içinde bile kullanılmıyor.