Ölümü ciddi bir şekilde estetiz etme çabası söz konusu “öldüreceğiz” diyemiyoruz da “uyutacağız” diyoruz.
Dile kolay; 11 bin yıl önce hayatımıza buyur etmişiz.
Kırmamış, kalkmış gelmiş.
Bizi korumuş, yetmemiş, sürümüzü korumuş.
Kalın zincirlerle evimizin önüne bağlayıp, ilerleyen süreç içerisinde evimizin içine buyur etmişiz.
Pervasız sevgimize katlanmış. Yakaladığı esrar eroin falan önünde çekilen fotoğrafları ile kahraman sıfatı ile haberlere konuk olmuş.
Depremlerde, yıkıntıların arasında insanla yan yana çalışmış… yazarlara ilham olmuş, filmini çekmişiz, dizilerini seyretmişiz.
11 bin yıl süresince az da zulüm etmemişiz. Kah toplayıp yakmış, kah bir adada ölüme terk edip gitmişiz. Bir kez daha gündemdeler…
Son birkaç gündür sokak hayvanların uyutulması tartışmaları ile birlikte köpek saldırılarının yer aldığı fotoğraf ve videolar ile sosyal medya da paylaşımda bulunulup, insanları empati kurmaya çağrıda bulunan hatırı sayıda bir kitle oluştu. Bu kitle “Ya sizin çocuğunuzun başına gelseydi” gibi tüm anne babaları sokak hayvanlarının öldürülmesi sessiz kalması hususunda çağrıda bulunuyor.
Oysa ki:
İstatistiklere baktığımız zaman elinde bir silah yahut bıçak bulunduran bir kişi tarafından sizin veya çocuğunuzu öldürülme olasılığı bir köpek tarafından öldürülme olasılığı ile mukayese kaldırmaz.
Çocuğunuzun sarhoş bir sürücü tarafından kazaya uğraması yine köpek saldırısı sonucu başına bir şey gelmesinden çok çok daha muhtemel.
Dahası, yanlış tedavi sonucu sizin ya da çocuğunuzun hayatını kaybetmesi çok daha olası.
Örnekler uzar gider…
Yani; hesap köpek saldırıları ve bunun yarattığı acı üzerinden yapıldığında hümanizmal bir sarsıntı yaşanabilir.
Bu nedenle mukayesenin şart olduğu kanısındayım.
***
Sokak hayvanları tartışması bir düello alanı değil bana kalırsa, bir meydan okuma alanı hiç değil.
Bir davet alanı olmalı. Bu davet vicdan, yahut duyarlılıktan ziyade bakış açımızı değiştirmeye yönelik olmalı.
İnsanın biricikliğine duyduğumuz sonsuz inanca ve bu biricikliğe birkaç bin köpeğin feda edilebileceği gibi absürt bir bakışa, insanın müphem sonsuzluğundan sıyrılıp canlının berrak sınırına…
Öldürmek de bir çözüm elbette. Fakat çok kaba, fakat çok da insanca olmayan…