Orada olmak zorunda olan insanlar vardır. Orada olmasına kızanların bile onun orada olması gerektiğini bildikleri…
Lazım bir adamdı Mustafa Önder, gergin toplantıların “birtanem”cisi.
AK Partililer için hiçbir zaman AK Partili olmamıştı.
Zaten, Harun Karacan’ın ittirmesi ile AK parti saflarında yer almıştı.
CHP’li olduktan sonra pek çok CHP’li onu CHP’li olarak görmedi.
Bana kalırsa da ne AK Partiliydi, ne de CHP’li.
CHP’ye Büyükerşen’in hediyesiydi.
Katıksız bir Esnaf.
Coğrafyanın esnaf üzerindeki etkisini unutmamak da fayda var.
Katıksız bir Hamamyolu esnafıydı Mustafa Önder.
Hamamyolu’nun köşesinde bulunan dükkânının vitrinlerini gömlek ceket süslerken, üst katını koyu bir muhabbet.
Acayip bir muhabbet adamıydı.
Merdivenler dik. Çay hep geç gelirdi.
Bu nedenle çayını kahvesini kendi yapar misafirine ikram ederdi.
Beş dakikalık ziyaretlerin adamı hiç olmadı. “Beş dakika görüşelim derdik” saatler sonra ayrılırdık.
İyi bir eşti. Uzaktan tanıyanların bile bildiği iyi bir babaydı.
Fakat zannediyorum çok iyi bir evlattı. Anneciydi.
Dost biriktirme ustasıydı. Çok fazla yaralandığını yara açmaktan korkmasından anlardınız.
Yeryüzünde lafıyla sözüyle kırdığı bir adam var mıdır?
Tahmin etmiyorum.
Öfkeye esir düştüğünü görmedim.
Aksine, öfkeyi diliyle hapsetmesiyle müstesna bir kişilikti.
“Hamamyolu’na bir proje yap” deselerdi Mustafa Önder yapardım herhalde.
Ortalık ful griyken, canın sıkkın, halin bitkinken,
Aşkım canım dostum bir tanem…
Özleyeceğiz…