Genel seçimler yaklaşıyor. Herkes elindekini en iyi şekilde değerlendirerek, kendisini milletvekilliği sıralamasında iyi bir yere yazdırmayı amaçlıyor.
Çalışkan’ın elinde ne var? AK Parti İl Başkanlığı.
Aklındaki ve elindeki ile aynı anda yürütmekte bir hayli zorlanıyor.
Şimdilik yapabildiği yeni yetme siyasetçiler gibi vatandaş gezmece.
Bir de, orada burada toplanan grupların yanında hınk deyici olarak yer almak.
Öte de bir şey yok.
Çünkü; milletvekili olacağım dediği ilk günden itibaren ekibini koruyamadı. Koruduysa bile sadece bir kaçını.
Ağırlama makamı gibi. Gelen ağam giden paşam.
AK Parti içindeki liderlik testlerinin hepsini "ne olur olmaz" diyerek es geçti ve hala geçmekte ısrar ediyor.
İçinde kalan hırsını belediyelere omuz atarak söndürmek peşinde.
Bazılarının zamanlaması, bazılarının ise sarsıcılığı zayıf.
Göze batmamak için elinden geleni yaptıkça daha fazla göze batıyor.
Alanını genişletemedikçe sivrilmeyi tercih ediyor.
Şehrin merkezinde, siyasetin ana hattı üzerinde rahatsız edici bir görüntü bana kalırsa.
Ne bir milletvekili adayı gibi, ne de bir il başkanı.
İkisinin de sınırında geziniyor. Çoğu kez çizgilere basarak.
Endişe ve gerginlik izlerini takip ettiğiniz zaman Zihni Çalışkan’ı bulabiliyorsunuz.
Bir adamı bulmak için takip edilecek en sıkıcı yol. Sıkılıyoruz haliyle.
Fakat; salt suçu Çalışkan’a atmamak gerekiyor. Çünkü; Çalışkan’da biliyor bazen ağzınla kuş tutsan bile aday listesine koyulmayabilirsin.
Eldeki kuş ile daldaki kuşu çarpıyor, bölüyor, topluyor işin içinden çıkamıyor.
Bana kalırsa bu ne yapacağını bilememe halinin en önemli kaynaklarından birini de genel merkezin tercihleri ya da tercihsizliği üretiyor.
Çalışkan il başkanı olmanın iyi bir yolunu bulmalı. Ya da milletvekili sıralamasında yer almanın.
Yoksa sivri çıkışlarına devam ederek yükselebileceği yanılgısından kurtulamaz.