Eskişehir’de son günlerde yapılan genel değerlendirme yerel ve genel seçimlerde CHP’nin aday fark etmeksizin kazanacağı yönünde.
Abartarak, “CHP bu süreçte aday olarak odun koysa kazanır” diyenler azımsanmayacak sayıda.
Tecrübelerinden şüphe etmeyeceğim isimler bile AK Parti’nin ekonomideki olağan üstü başarısızlığını işaret ederek, Eskişehir’de, CHP’nin tarihindeki en rahat seçimlerinden birine yol aldığını belirtip, yapıştırıyor; “Odun koysak kazanırız”
Bu rahatlığı işin aslı CHP’nin izlediği yola bakarak da görebiliyoruz.
“Odun koysak kazanırız” yaklaşımı, kazanmanın tek başına bu denli başat bir rol oynamasını, CHP’nin neredeyse her adımında izlemek mümkün.
Eleştirilere duyarsızlaşmanın, başka bir yol arayışına girmemenin, kendine çeki düzen veremeyişinin, bilindik isimlerle, bilindik yolları rahat bir şekilde yürümenin, etkisiz yetkililerin birilerin arkasına gizlenmesinin, halkçı olmak yerine halkçılık oynamanın, başkanlardan çok daha büyük bürokratların ortalıkta fır dönmesinin, koltuk kapma yarışında vulgarlaşmaya varıncaya değin hepsinde ama hepsinde bu “kazanacağız”a duyulan derin inanç yatıyor.
Oysa ki; taşa anlatsak anlamıştı. . Kendi dar mahallerinde gruplara ayrılan, kendilerinden başka kimseyi CHP’li olarak görmeyen, tehlike yaratarak koltuklardan edebilecek yetenekleri derin dehlizlere gömmeye çalışan, halkı dinlemektense kendi aralarında kazanacağız diye slogan atan, ülke ve şehre yönelik birkaç adım atmaktansa güçlü gördüklerinin arkasında sıraya giren, sırasını bekleyen bu örgütten ve örgütlenme biçiminden ne Eskişehir’e, ne Eskişehir’in demokratik yapısına bir hayır gelmez.
Haklı olunabilir nitekim. Odun koysa kazanabilir CHP. Ancak; umut ediyorum “ne de olsa kazanacağız” diyerek hem genel, hem de yerel seçimlerde adaylarda ağırlıklı olarak odunlar tercih edilmez. Eskişehir’in yaşanabilir bir kent oluşunun önü odunlarla kesilmez.