AK Partili’nin gündeme gelme girişimleri kendileri için işkenceye dönünce ortalarda görünmeme seçeneğini tercih etmeleri akıllıca gelebilir.
Ancak vahim olan şey görünmeme girişimlerinin başlarını kuma gömmekten ibaret olması.
Bu kadar az görebilme ve bu kadar çok görünmek başlı başına bir iş.
Ciddi emek harcanıyor olmalı.
Ancak elle tutulur, yüzüne bakılır bir değer üretmiyor bu emek.
Bir parti görünümünden daha ziyade bir güruh hareketi gibi.
Beş benzemez bir yerde.
Sosyal medya da kasırgalı, gözümüzün önünde mutedil dalgalı.
Hep birlikte izliyoruz.
Ali Acar’ın sessizliğinden daha az desibele sahip Hakan Çizmelioğlu; ses tellerini nerde unuttu kim bilir.
Zihni Çalışkan sessizliğe kızıp da gürültüye vuranlardan.
Bir şey anlamak çok da mümkün değil.
Gürültünün en kurusu ona nasip oluyor.
Milletvekilleri küstüm oynamıyorumlarda.
Haliyle CHP tek kale maç oynuyor.
Golü kime atacaklar.
Ak Parti bir kaleci bile vermiyor.
Boş kaleye sallıyorlar.
Bazen de Kazım Kurt geçiyor kaleye sonra, Ahmet Ataç.
Bir birlerine attıkları gole seviniyorlar.
Rakip olmayınca maç can sıkıcı bir hal alıyor.
İzliyoruz…