Futbol maçı izler gibi izledik tüm ülke olarak.
İzlenme sayıları bile haber olmaya başladı.
Sedat Peker’in videolarından söz ediyorum elbette.
Ülkeyi bunca sarmalamışken, Eskişehir semalarında hiçbir yankısı olmadı.
Peker’in kazanmasını kimse istemiyor, beklemiyordu.
Ancak, Soylu’nun kaybetme ihtimali bu sessizliği tetikliyor, gözler ve kulaklar hakemden gelecek olan kararı bekliyordu.
Ve hakem Bakan Soylu kazandı dedi.
Yanlış takımı tutup, yanlış tribünde yer alma kaygısının yarattığı o büyük sessizlikten kurtulduk.
Artık konuşulabiliriz zannediyorum.
Önce Bahçeli, ardından Erdoğan’ın açıklamaları sonrasında Süleyman Soylu’ya methiye düzme “arkandayız sayın bakanım” deme falan faslı başladı.
Yakında Bakan Soylu ile çekilen fotoğraflar bir bir sosyal medya profilleri süslemeye başlayacak.
Nitekim Soylu, Eskişehir’de Ak Parti cenahı tarafından sevilen bir isim, en azından sevilmek zorunda olan bir isim.
Kabinenin güçlü ismi olması ile alakalı biraz da.
Maç izliyoruz dediysem renge bağlılık, armaya sevda değil elbette niyetim.
Kazananı tutma zorunluluğu.
Peki şimdi Pekerciler ne olacak.
Eskişehir’deki Pekerciler, sosyal medya geçmişlerini iyice bir takip etsin bana kalırsa.
Neme lazım “reis meis” diyerek geçmişte övdükleri adam yüzünden başları belaya girmesin.
Tavsiyemdir, bir an evvel rotayı Alaattin Çakıcı’ya çevirsinler.
Maça değil düdüğe baksınlar.
Maç zevkli gelebilir ama kazanı belirleyen düdüğü tutan eldir.