Kabul edelim; muhalefetin elinden AK Parti veya Erdoğan’ı aldığınız zaman geriye ne kalacağı konusunda aklımızda ciddi soru işaretleri var.
Muhalefetin gözünde sorunların baş müsebbibi olarak gösterilen bir parti veya lideri, bu denli ön plana alırken bir zemin şart.
Güreşilecek alandan, oyun kurallarına kadar her şeyin belirleyen bir rakibin olsun istemezsin zira.
Diyelim ki; bu tarz muhalefetin bir getirisi olur ya da olacak.
Yine de eksik bir şeyler kalmıyor mu sizce de?
Neye karşı olduğu bu kadar bariz olan bir muhalefetin, neyi sunduğu ya da sunacağı aynı şekilde büyük önem taşımıyor mu?
Örneğin, Erdoğansız ve AK Partisiz bir Türkiye tarifi henüz duyamadık.
Böyle olmasa bile AK Parti ve Erdoğan’a karşı yürütülen muhalefetin siyasi arenada yinede bir kıymeti vardır belki de.
Ancak, iş dönüp dolaşıp, onca muhalif kesime rağmen “Erdoğan’ın dediği olur”a geliyorsa varın işin boyutunu siz düşünün.
“Siz istediğiniz kadar konuşun Erdoğan’ın dediği olacak” algısı alabildiğine büyüyor.
Etkisiz, hayal kurduramayan, bir adım öteye taşıyamayan muhalefet Erdoğan ve AK Parti’nin yenilmez algısını katmerlemekten öte bir yere gidemediği gibi kendiliğinden oluşacak akılcı muhalefetlerinde önünde ciddi bir engel olarak duruyor.
Bunlarla birlikte AK Parti’nin kimi zaman ipe sapa gelmez önerilerini de “bu işte bir oyun vardır, Durun hele bakalım altından ne çıkacak?” diye bekleyerek ve oyuna gelmemek için ciddi çaba sarf ederek pusuya yatması sonucunda muhalefetin de oyundan düştüğünü görmemek ciddi körlük gerektiriyor.
Oyun dediysem, ne satranç gibi strateji, ne de tavla gibi şansa dayalı bir oyun söz konusu.
Eline çekicini almış yuvalardan başlarını çıkaran tavşanları vuruyorsun.
Oyun bu kadar basit.
Ancak, durun bakalım bu işin altından ne çıkacak…