Gözleri şehirde değil, kulakları da…
Fotoğraflara bakmakta fayda var…
Bir başkan iki üç gün önce ansızın apansızın profil resmini değiştirdi.
Lideri ile yan yana fotoğrafını koydu.
Bir diğeri, bir şeyleri hayırlamaya gitmişken lider ile fotoğraf çektirme şeysi aklına geldi de çektiriverdi.
Zaten bir ayağı Ankara’da değil miydi canım…
Çok değil, seçimden önceye dönmekte fayda var.
Yaşlılar ile yan yana çekilmiş sıcacık fotoğraf kareleri servis edilirdi.
Çocukların çevrelediği fotoğraflar… Bir başkan adayı değil de, bir amca, bir abi misali gülümsenirdi fotoğraf makinesine.
Seçimde kazandı her ikisi…
O gün biz kaybettik zannediyorum.
Babacan tavırlar, baba projelerin gölgesinde silindi gitti.
Çok baba planları varmış izlenimi ediniyorum her nedense.
Şehir bir kenara bırakıldı.
Şehir dediysem kaldırım, yol, asfalt “ahanda canım sinekleri ilaçlıyoruz işte” değil.
Konuşan, dinleyen başkanlardı.
En azından kendi çevreleri ile…
Konuşmuyorlar artık, akılları burada değil, dinlemiyorlar kulakları burada değil.
Fotoğraflar yine geliyor elbet.
Garip guraba, mahalle eşrafı, iki üç küçük yavrucakla çekindikleri çok profesyonel fotoğraflar.
Bedenlerinin süslediği, ruhsuz fotoğraflar
Varsa yoksa yaverleri ile genel merkez üzerine konuşuyorlar.
Yaverler fotoğraf karesine girmiyor.
Giremiyor…
Parti içi meselelere yoğunlaşmak lazımdı da, ondandır belki de.
Gelecekte milletvekillerini belirlemek istiyorlardır belki, mümkünse ilçe belediye başkan adaylarını…
Bu nedenle pozlar da, fotoğraflar da değişti.
Genel kurul heyecanı sarmış bizim başkanların içini, liderle fotoğraf hiç fena olmaz…
Olmaz elbet…
Bir dönem şehri ikna etmek zorundaydılar, şimdi ise seçimlere çok var…
Pozlar yine verilir, fotoğraflar bir kez daha alınır ellere.
Adettendir işte; küstüğünü kesip atıyor insanoğlu fotoğraf karesinden
Gömmüşler başlarını partinin içine şehri görmüyorlar.
Küstürecekler şehri anlamıyorlar.
CHP’lileri az çok tanırım. İl örgütü ya da ilçe örgütlerinden bahsetmiyorum. CHP’ye oy veren ve örgütlerde en az görünenlerden söz ediyorum. Her biri tek tek verdikleri oyların hesabını sorarsa, işte o zaman başkanlar hiçbir zaman gülümseyerek bakamayacaklar o fotoğraflara.
xxxxx
Zihni Çalışkan’ı ansızın sevenler derneği
Çok eleştirildi. Nitekim, eleştirenlerin başında geliyordum. Fikrimce, işi gezmek tozmak değildi. İktidarın Eskişehir’e bir şeyler yapması için daha fazla gayret göstermesi gerektiğini söylüyordum her vakit. Zaten taban tabana zıt olduğum bir partinin il başkanına kanımın kaynaması da beklenmiyordu, Çalışkan ve ekibi tarafından. Buna rağmen bazen dobra olmak ile kaba olmak arasındaki kalın çizgiyi fersah fersah aşan sözlerimi göğüsleri ile yumuşattı hem kendisi, hem de ekibi. Birkaç kez bu özelliğinden dolayı övmüşlüğümde vardı ya, son zamanlarda bir Zihni Çalışkan sevdası almış başını gidiyor. Her gün bir yerde, bir köşede ne övgüler ne övgüler. Övgüler dizile dursun. Alpu yolu, Seyitgazi yolu hala bekliyor.