Kabul edelim işimiz mucizeye kalmıştı.
Eskişehirspor ve camiası elinde kalan her ne varsa bu mucizeyi yakalamak için harcadı.
Ciddi çaba harcandı.
O mücadele ve çabaların mucizeyi hayata geçirmeye yetmemesi boşa gittiklerini göstermez.
Aksine, Eskişehirspor her defasında kapısına kilit vurulacak denildiği yerden kendisine bir çıkış bulma beceri ve yeteneği kazandı.
Bu kazanımları artık karşımıza bir mucize çıkmayacağını bilerek kullanma vaktidir.
Bir mucizeye güvenmeden, aklı başında sağlıklı bir plan ve program eşliğinde ama en nihayetinde birlikte olmak kaydıyla bir daha denemek, daha güzelini demek kaldı Eskişehirspor’a.
Eskişehirspor elbette mevcut ekonomik koşullarda daha fazla yol alamaz.
Borç dosyalarını kapatmaya, ardı arkası kesilmeyen kampanyaların, taraftarın karınca kararınca desteklerinin yetmeyeceği de çok açık.
O halde Eskişehirspor elinde olanlarla mucizenin arkasından koşmaktan bir an önce vazgeçip, en olabiliri konuşup, tartışmak zorunda.
İşi öldük bittik edebiyatından çıkarmak, anlık deparlarla hedefe ulaşmak için yanmak tutuşmak yerine her adımı hesaplanmış, her basamağı planlanmış yeni bir yol yeni bir rota…
Pırıl pırıl gençleri var Eskişehirspor’un.
Başarıya aç teknik direktörü
Şehrin her kesiminin güveni kazanan bir yönetimi.
Sokakta oynasa kaldırımda destekleyecek taraftarı.
Ciddi bir geçmişi…
Bu malzemelerin tamamından bir futbol kulübü ciddi başarılar sağlayabilir.
Yüksek ateşte hemen pişsin dönemi bitti.
Kısık ateşte, sabır ve sebat ile…
Eskişehirspor için çok geç değil.
Çok erken, hem de çok.
Artık mucize kovalamayacağız.
Mucize yaratmak vaktidir.
Biraz zaman alacak haliyle…
Daha matematiksel olarak mucize mümkün bir yandan o mucizenin de takip edilmesi yukarda söylediklerime mani değil.