Önce bir dış politikaya bakalım.
ABD ne zaman dost ne zaman düşman bilinmez. Bir tweet öncesi müttefik, bir tweet sonrası düşman.
Rusya ha keza aynı.
Yaklaşıyoruz derken kaçıyor, kaçıyoruz derken yaklaşıyor.
“Dünya beşten büyüktür” diyerek kükredik, ancak o beşlinin içinde olmayanlar bile sırtını döndüğü pozisyondayız.
En son “7 düvele karşı savaşıyoruz”da kaldık.
Ekonomiye bakalım.
Pipon topu, at nalına bakarsan uçuyoruz.
Ancak kabul edelim cebe 100 lira koy, bozdurduğun dakika bitiyor.
Paranın en hızlı buharlaştığı bir dönemden geçiyoruz.
Genç işsizlikte tavan yaptık, emeklilerin en zor şartlarda yaşadığı ülkeler arasında başı çekiyoruz.
Parti içine bakalım;
Her giden kılıcı çekiyor.
Erdoğan’dan başka bir denge mekanizması neredeyse yok.
Eskişehir’e bakalım şimdi.
Eski AK Partililer yenilerini eleştirmekte.
3 vekilden, 3 ayrı parti kurulur.
Hatırlarsınız, Zihni Çalışkan’a iftira atanların pek çoğu bir şekilde AK Parti ile temas halinde olanlardı.
Kimi eski ilçe yönetiminde, kimi bir üye, kimi eski bir üyesi.
Kavgada yumruk sayılmaz denir ya, AK Parti kavgasında yumruk sayılamıyor zaten.
Böyle bir ortamda siz olsanız o koltuğa oturmak ister misiniz?
“Kentsel dönüşüm, çöp sorununu” falan diyor Zihni Çalışkan.
Ben ise “İşi zor” diyorum kendi kendime.
Zira, oturulması en zor koltukta oturuyor.