Eskişehirspor’un vahim durumu ile ilgili yapılmayan tespit kaldı mı?
Zannetmiyorum.
En futbol cahilimizden, en bilginimize, en Eskişehirspor sevdalısından, en dış kapı mandalına kadar herkes bir kez daha, bir kez daha yorumladı.
İşler vahim, kötü, berbat…
Eskişehirspor’un iç karartan halinin binlerce değişik versiyonunu duyduk, dinledik, okuduk.
Geldiğimiz noktanın, gideceğimiz noktadan çok da değişik olmayacağını bilmeme rağmen enkazlar arasından elime geçen sözcüklerle bir derleme yapacağım.
Daha önce kullanılmış ve fayda sağlamamış birkaç cümleyi bir kez daha tekrarlamak da fayda görmüyorum işin aslına bakarsanız ancak, elleri kolları bağlayarak bir yok oluşu seyretmenin daha gayri insani olduğu kanısındayım.
Duyulmayacak kadar sessiz bir şekilde bağırılmadı oysa ki!
Yerinden kalkan maddi zorlukları işaret ederek “batıyoruz” dedi de, Eskişehirspor’u Eskişehirspor yapan manevi değerlere ayrıntı olarak bakıldı zannediyorum.
Ancak en güzel batıyoruz bitiyoruz cümlelerimiz de bir bir tükendi artık.
Her gelen yönetimin destek vermiyorlar feryadı da Eskişehir semalarında dolaşan uçak seslerinden farksız olmaya başladı.
Ses geliyor, başımızı kaldırıyor bakıyoruz ve yürümeye devam ediyoruz.
Zaman zaman da rahatsız eden bir hal da almıyor değil.
Peki; neden böyle oluyor?
Eskişehirspor’un bittiğine tükendiğine mi ikna olmuyoruz.
Yoksa Eskişehirspor’un bitişi yok oluşu ile acıyacak bir yanımız kalmadı mı artık.
Her gelen yönetimin yoğun medya taarruzu ardından taraftarlardan hatırı sayılır eleştiri alması, ancak belli bir dönem sonra kimse kalmadığında gözlerin yeniden o kişilere çevrilmesinin vermiş olduğu bir bıkkınlık mı yoksa.
Veya ülkenin halinden kaynaklı olarak, “vardır bundan bir bit yeniği “dediğimiz, her adımın arkasında başka bir adım arayan iflah olmaz şüpheciliğimiz mi?
Dediğim gibi bu yazı en fazla geldiğimiz noktayı işaret ediyor.
Çözüm mü?
Elbette var.
Eğer bir hamaset veya bir temelsiz böbürlenme değilse, sokakta oynayacak Eskişehirspor’u kaldırımda desteklemeye hazır olmakta fayda var.
Ama önce zannediyorum, gelen yönetimlerin ceplerinden çok, Eskişehirspor hikayesine yakışıp yakışmadıklarına bakmak gerekiyor.
Bunca kararmış bir manzarada ufak da olsa bir kırmızı yaratmak en azından vefa borcumuz sizce de öyle değil mi?
Zaten ülkeye bakınca az bucuk anlarız zannediyorum. Onca güç sevdalılığının faturasını şimdi en basit ifade ile hal hatır soracak, halden anlayacak insanlar aramakla ödüyoruz...