Tiyatrodur esasında, seçim kampanyası diye gözümüze sokulan.
Seyircilere, balık ekmek
"Ekmek" demişken…
Dün, bir adam yakalandı bebek maması çalarken, bir marketin rafından.
Belki de sokak hayvanlarını besleyecektir kim bilir?
En nihayetinde kimsede bir seçim heyecanı görülmüyor.
Seçim sonrasına bırakılan vaatler ve çürümeye yüz tutan umutlardır,
Suratlardaki bıkkınlığın nedeni
“Bu kaçıncı seçim yahu”nun karşılığıdır esasında
Oysa ki; vatandaş, ne istediyse vermiştir mevcut iktidara.
Referandumu hatırlayın.
“ Evetçiler” ile “hayırcılar” olarak, ikiye bölündü ülke.
"Evet" çıktı, sonuçta sandıktan
Vaatti, darbeciler yargılanacaktı.
Tiyatrodan bir hesaplaşma ardından,
Darbe girişimi oldu ülkede iyi mi!
Başkanlık istenildi
Ülke uçacaktı falan hatırlayın.
Şayet unutmak için ciddi bir nedeniniz yoksa unutamazsınız zaten
Şimdi domates, patlıcan kuyruklarıyla sınav ediliyoruz.
Şehri istiyorlar.
Öyle ya da böyle, diğer şehirlerden farklı Eskişehir’i
Dünü aklamadan geleceğimizden isteniyor anlayacağınız.
Devasa projelerle istiyorlar, akıl almaz bütçelerle istiyorlar
Yetmedi; bakanlarla, cumhurbaşkanları ile istiyorlar.
Çadırın etrafında balık ekmek vererek istiyorlar.
Büyük balıktır halk, küçük balık ile oltaya getirilmek istenen
Seçim kampanyası diyoruz, oysaki düpedüz çadır tiyatrosudur.
Öldürülen hayallerin suç mahalidir.
Siyasete küskünlüğün baş nedenidir
Şimdiye güvenemiyoruz, aklımızdaki dünden ibaret.
Suç acaba bizde mi?