Helallik isteme sahih anlamıyla ilahidir.
Müslüman’ın karşıdaki ile kurduğu münasebetten mülhem bilerek veya bilmeyerek hak yeme korkusu…
Tanrı katındaki çıplaklıkta üstüne günah, hele ki kul hakkının bulaşmasından kurtulmak için açılan bir kapı.
O kapıdan nasıl girilir ?
Günlük hayatta özür yerine kullanılır hasılı.
Bir yerde; belki de bir cemaate, bir topluma, bir gruba iyi görünme çabasından müsebbip.
Volkan Doğan, Yunusemre Caddesinde toplanan partililerin karşısına geçip “adayım” deseydi.
Daha harbi olurdu.
Hesabi bir helallikten daha evladır.
Daha bizden gelir, bir kişinin niyetini sorgulatmadan, yekten açık etmesi.
Hasbi bir gözü karalıktır beklenilen çoğu zaman.
Ve hasbi, hesabi dengesinde yalpalayan bir gemidir iktidarlar.
Tayfalarının da yalpalaması bu nedenledir kim bilir?
Aslolan yakışmasıdır.
Belki, bir modaya ayak uydurmanın çabası.
Arda Turan da istememiş miydi helallik?
Üstüme oturdu mu türünden bir moda belki de…
Helallik istiyoruz “ağabeyler”
Oysaki; zannediyorum helalliğin cismani yönünden, ruhi yönü daha ağır basmaktadır.
Helallik istenirken kükremeye gerek var mıdır, yok mudur? Bilmiyorum işin aslında.
Ama pek çok helallik sahnesinde huşunun başrol aldığına şahit etmiş bir kişi olarak diyebilirim ki; helallik istemenin ritüelinde şaşanın kendisine çok fazla yer yoktur.
Bazı haber siteleri gövde gösterisi diye geçmiş Volkan Doğan’ın helallik isteme etkinliğini…
Gövde sağlam, belki ama ruh nerede?