Dün düzenlediği basın toplantısında “Sürekli son adres olmak insanı üzüyor” dedi Ünal.
Haklı bir sitem.
Dön, dolaş, bir sürü yanlış tercih yap sonra “ne de olsa Halil Ünal var” diyerek rahatla.
Eskişehirspor’un bu kötü sürecini izleyen şanssız şahitlerden biriyim.
Sağlığını, işini, parasını, itibarını kaybeden sayısız yönetici “Bir daha Eskişehirspor’un yolunu tutmam” diyerek, sahneden çekildi.
Futbolu yönetmenin değişik meziyetler olduğu gerçekliği ve bu meziyetini taşıyan tek ismin Halil Ünal olduğu defalarca ispatlandı.
Yönetebilme potansiyelinin en çok olduğu konuşulan Sinan Özeçoğlu ve ekibine sorun isterseniz. Futbol kulübünü yönetmenin imkansız olduğunu belirterek, en sonunda “Bu kulübü Halil Ünal’dan başkası yönetemez” diyeceklerdir.
Eskişehirspor kurulduğundan itibaren kişi odaklı bir futbol kulübü oldu. Türkiye’de hayatını sürdüren diğer kulüpler gibi. Başarılı yöneticiler ile başarıya ulaştı.
Kurumsallaşma samanlıktaki iğne. Ara ki bulasın! Başarılı günlerde “zaten işler yolunda gidiyor” denilerek, yüzüne dahi bakılmayan kurumsallık, zor günlerde “zamanında kurumsallaşsaydık böyle olmazdı” denilen yaralara tuz basma alışkanlığından öte bir şey değil ne yazık ki.
Ki, Eskişehirspor’u kurumsallaşma yoluna sokabilecek tek isim de Halil Ünal.
Kriz yönetebilme özelliği, futbol camiasındaki hatırı sayılır çevresi…
Neresinden bakarsanız, neresinden tutarsanız karşınıza Halil Ünal ismi çıkıyor.
Eskişehirspor’un bu denli Halil Ünal ile yollarının kesişmesi tesadüfi olabilir mi?
Bir düşünün isterseniz.
Kimi zaman geçmiş ile kavga ederek bugünü ıskalayan Eskişehirspor camiası, kimi zaman ise geleceği düşünerek bugünü ihmal ediyor.
Her sezon sonunda gündeme sokulan ve ne yazık ki hiçbir zaman derde derman olmayan kongre bir kez daha gündeme geldi.
Oysaki, işler arapsaçı gibi, işler karman çorman ve geçen her dakika aleyhte işliyor.
Kongre salonu birilerinin birilerine rest çekme yerinden öteye geçmeyecek.
Kongre zaman kaybından başka bir anlam taşımayacak.
Taraftarlar “Biz kimseye git demedik” diyor.
Haklılar, kimseye git dedikleri falan yok. Ama bence şimdi hiç sağa sola bakmadan, ileriyi geriyi düşünmeden Başkan Ünal’a “kal” demenin tam vaktidir.
Aksi halde;
Geçen sezon kayyumun kapısından dönen Eskişehirspor, bu kez adımını içeriye atmaya fena halde niyetli haberiniz olsun…