Malumunuz Büyükerşen ile Kurt Dünya Ağaç Günü nedeniyle Kamboçya’ya gittiler.
Eminim şu yoğun ve gergin günlerde hepimizin bir Kamboçya yapası vardır.
Her neyse, Kamboçya’ya giden iki başkan saatler sonra Eskişehir’e selam minvalinde bir fotoğraf gönderiyor.
İkisinin yüzünde de ne bir gam, ne bir tasa.
Kollar masaya dayalı.
Yılmaz Hoca, Eskişehir’e selam çakmayı ihmal etmemiş. Elindeki Sarar çantası gittiğim her yere biraz da olsa Eskişehir’i götürürüm mesajı değil de nedir.
Tekrar gelelim fotoğrafa.
Fotoğraf baştan aşağı özgüven, baştan aşağı kendimizden eminiz diye bağırıyor. Paçalardan özgüven akıyor anlayacağınız.
AK Parti oda kapmaca oynarken, her iki isimin karşısına çıkarabilecek ciddi bir alternatif henüz bulamazken,
Ahmet Ataç aradaki “baradanlara” odaklanıp kendisine toz kondurmazken,
İki başkanın bu özgüveni işin aslı kimse için garipsenecek bir durum olmuyor.
Resmin büyüğünü önümüze koymamız için henüz zaman var.
Oda seçimleri geçsin, 2019 seçimlerinin heyecanı kabarsın,
O zaman büyük resmi önümüze koyar düşünürüz belki ama…
Efendiler, her resim büyüktür.
Sadece ve sadece bakmasını bilmek gerekiyor.
***
ŞEHRİ KAZANMAK CELALETİN KESİKBAŞ’A YETMEDİ
EOSB seçimlerini kaybettiği zaman kazandıklarını görememişti bana kalırsa. Koskoca bir şehir kısa bir süre içerisinde Celalettin Kesikbaş’ı tanır olmuştu.
Kesikbaş’ı tarif ederken, pek çok olumlu sıfatı yan yana getirdikten sonra EOSB Başkan Adayı diye tamamlıyorlardı. Ancak Kesikbaş için öndeki pek çok sıfat bir anlam kazanmamış zannediyorum ki, EOSB Başkanlığını kaybetmeye kafayı taktı.
Şimdi ESO için ne yapıyor ne ediyor bilmiyoruz. Ancak insanların tercihlerini kullanırken, ne söylediğiniz veya ne yaptığınızdan daha ziyade ne hissettirdiğiniz ile ilgilendikleri gibi basit bir bilgi ve yerinde bir tespitimiz var elimizde.