18 Mart, her yıl bizim için şeref, şan ve gururun günüdür.
Bu sene bu duygular yine yüreğimizde, yine benliğimizde… Ancak 17 Mart gecesinden aldığımız Eskişehir’in kahraman evladı Piyade Binbaşı Mithat Dunca’nın şehadet haberiyle güne buruk başladık.
Şuurlu gençlerimizin buluşma noktası ESKENT Derneğimizin geleneksel ‘Çanakkale Foto, Belge Sergisi’nin açılışında bulunarak, ikindi namazı müteakip Reşadiye Cami’den şehidimizi vatan toprağına emanet ettik.
Devamında gönlü güzel Beşir insanlarının, Esnaf Sarayı önünde üzüm hoşafı ve somun ikramına katıldık.
Sonrasında Hamamyolu Yediler tarafında gençlerimizin sergisinin geç saatlere kadar ilgi görmesi ve fotoğraflarla belgeleri inceleyen millet mensuplarımızın, yaşlı gözleri bizde var olan umudu daha bir arttırdı.
Bu millet ne kadar bitap olsa da, ne kadar hayat mücadelesinin altında ezilse de maneviyatından, milliyetinden taviz vermiyor, vermeyecekte…
Akan duygusal gözyaşları bunun net göstergesidir diyorum.
Vazifeleri tamamlayıp, evimize geldikten bir süre sonra sosyal medyada bir anda gözüme çarpan Esnaf Sarayı yanıyor yazıları ve fotoları resmen beni şoke etti.
İnceleyip, öğrendiğimiz kadarıyla yangının bir katta olduğu ve kısa sürede kontrol altına alındığını öğrenince rahatladık ancak yine de her şekilde ateş düştüğü yeri yakar.
Esnaf Sarayı, şahsımın şehir milliyetçiliğinde sembol yapıların başında gelen bir noktadadır.
‘Kentin Köşesi’nin 13’üncü yazısında ‘Bizim AVM’ olarak şehir esnaflarımızın rızıkları için bir araya geldiği ve ruhu, maneviyatı olan Esnaf Sarayımızı anlatmıştık.
Teselli noktamız hasarın çok büyük olmaması ama dediğim gibi ateş her zaman düştüğü yeri yakar.
Ben öncelikle işletmeleri hasar gören esnaflarımıza, devamında tüm şehrimize geçmiş olsun ve benzeri durumların beterinden muhafaza diliyorum.
Aklıma bu noktada gelen ticaretin sıkıntılı, piyasaların durgun olduğu bu günlerde yangından dolayı mağdur olan esnaflarımıza bir Ahi elinin uzanmasıdır.