TIP MUCİZESİ
SONER UÇAK YAZDI...
Hep bir tıp mucizesi vardı.
Hatırlayalım mucizeler diyarı tıpı.
Kanserden kurtulan ünlüler.
Yürümesi mümkün olmayanların yürütülmesi.
Görme yetisini kaybedenlerin mucizevi tıbbi bir dokunuş sonrasında yeniden görebilmesi.
Yeşilçam’dan ezber etmişsinizdir.
Büyük para bulunursa iyileşecek çocuk, gözü açılacak genç kız ve onları iyileştirmek için para bulmaya çalışan ve bu nedenle yaşanan akla mantığa ve büyük ihtimal mevcut hukuki sisteme bir çalım atmalar silsilesi.
Bir tıp mucizesi vardı.
O mucizeye ulaşabilecekler vardı elbet.
Ulaşmak için çırpınanlar.
O mucizeye ulaşacak maddi imkânları olmadığı için kaderden bir mucize beklemeye koyulanlar. ..
Korana biz insanlara bir şeyi hatim ettiriyor.
Bunu biraz acımasızca, ciddi anlamda korkutarak ve en nihayetinde hepimizi aynı sıraya dizerek yapıyor.
Hepimizi eşitliyor.
En azından giriş, gelişmede olmasa da sonuçta eşitiz.
Bu tür pek çok eşitleyen hastalık mevcut tarihin tozlu sayfalarında.
Sağlığın, aynı ekmek, su gibi en toplumsal bir sorun olduğunu hatırlamamıza ve bütün insanların eşit şekilde faydalanmasını gerektiğinin ispatı niteliğinde olan pek çok örnek dolu.
Sıradan vatandaş ile birlikte padişahları, kralları, alaşağı eden hastalıklardan söz ediyorum.
Bütün insanları aynı sıraya koyan ve aynı hesabı ödeten vebalar, koleralar, sıtmalar, koronalar, sarslar, mersler.
En nihayetinde Hacı Şakire dua ederek girdiğimiz yeni bir eşitlenme sürecinden geçiyoruz.
Kimse “şu kadar para yatırırım da, şu hastaneye yatarım” diyemiyor.
Sağlık binaların içine sığmıyor.
En büyük hastaneler övünç duymak bir yana, girmekten korkulur bir hal almaya başladı ya da başlayacak.
Doktor sayısı neden bu kadar yetersiz kalabiliyor.
Hemşireler neden bu kadar az.
İlaç sanayi neden bu kadar etkisiz ve çaresiz.
İnsanlar birden ve aniden gelen bir yağmura yakalanmış gibi başını sokabileceği bir çatı arıyor.
Ancak, henüz hiçbir çatı insanları bu yağmurdan korumaya elverişli değil.
TIP, evlere kapanmak, elleri sabunla yıkamak ötesinde henüz beklediğimiz cevabı vermiyor, veremiyor.
Mevcut ekonomik sistem sağlığı hala bir ekonomik arguman olmanın ötesinde tartışmayı gündemine almıyor bile.
Ama korona hatırlatıyor.
“Özel” hastalık yok.
Sana ve bana göre ayrılmıyor.
O halde “özel” tedavide olmaz.
Korona pek çok hüznü yaşatabilir ancak çıkaracağımız dersler daha önemlidir.
Sağlık politikalarının yeniden tartışma konusu olmasında
Doktorlar yeniden bilim adamlığı kimliğine büründürülmesinde,
Özel hastaneler ve öze hastalar kavramlarını bir kez daha ciddi şekilde düşünerek.
İlaç sanayine en az silah sanayi kadar önem vererek bu süreçten çıkarsak, bugün yaşanan ve yaşayacağımız kayıpları geleceğe taşımamak konusunda ciddi bir sınavı vereceğiz.
Yine mi sitem, yine mi politika diyenleriniz olabilir.
Benim başka bir çözümüm yok.
Varsa siz söyleyin…