KOLİYE MUHTAÇ ESNAFLAR
SONER UÇAK YAZDI...
Keşke olmasa ya; çevrede yardıma muhtaç bir aile mi var, 3-5 esnafın kapısını çalıp karınca kararınca destek toplayabiliyorduk.
Başarılı ama maddi gücü yetmeyen çocuklar keşke olmasaydı, varlar fakat; onların yardımına da hali vakti yerinde bir esnaf yetişiyordu.
Tanıdık bir esnafa git doyur karnını sonra öderiz de çık.
“Ne zaman ödeyeceksin” diye sormayı zül bilirdi kendine.
Yardım dernekleri ilk kimi dolaşır sizce yardım toplamak için.
Eskişehirspor’un kuruluşunda ilk kimler elini cebine attı.
Çocuk yazın boşta kalmasın, mümkünse biraz da cep harçlığı koysun diye cebine tanıdık bir esnafa emanet ederdik.
Ekmeğini kurtarsın diye esnafın tedrisatından geçmesini isterdik.
Bugün o esnaf koli yardımına muhtaç, dün Büyükşehir Belediyesi’ne 1000 koli bağışlayan kimlerdi? Yine bildiğimiz esnaflar.
Bugün 1000 lira, 750 lira ellerine tutuşturulup destekliyoruz dedikleri esnaflar amatör bir yardım kuruluşuydu aynı zamanda.
Ver dedikleri zaman veren, yaz dedikleri zaman yazan, el uzat dedikleri zaman el uzatan…
Metin Güler bugün açıkladı, dedi ki “krediler ve vergiler ertelensin”
Hiç umudum yok ama yine de yerinde bir çağrı.
Bir dönem elinin yettiği her işe uzanan esnaf şimdi kendi canının derdinde.
Sadece esnaflar kaybolmuyor…
Gündelik hayatın yolculuğunda “hadi bir çay söyle de” içelim dediğimiz duraklarımız yok oluyor.
Tüccardan ayrı düşünmek gerekir esnafı .
Tüccar ilkel bir ekonomik bireydir, esnaf bir kültürel oluşum.
Bir kültür varlığımız yok olmanın eşiğinde.